Starfsleyfi innheimtuaðila

Um innheimtustarfsemi gilda lög nr. 95/2008. Með lögunum er Seðlabanka Íslands falið að fara með veitingu innheimtuleyfis.

Til að mega stunda frum- og milliinnheimtu fyrir aðra er sett fram það skilyrði að innheimtuaðila hafi áður verið veitt innheimtuleyfi. Það sama á við um aðila sem kaupir kröfur í þeim tilgangi að innheimta þær sjálfur í atvinnuskyni. Lögmenn, opinberir aðilar, viðskiptabankar, sparisjóðir, aðrar lánastofnanir og verðbréfafyrirtæki geta á hinn bóginn stundað innheimtu án innheimtuleyfis. Lögin taka ekki til innheimtu opinberra aðila á sköttum og gjöldum og löginnheimtu.

Upplýsingagjöf vegna umsóknar um nýtt starfsleyfi innheimtuaðila má finna á Þjónustuvef Seðlabanka Íslands undir “Starfsleyfi”.

Innheimtulög

Í innheimtulögum eru ákvæði sem kveða á um samband innheimtuaðila og skuldara, meðal annars að innheimta skuli vera í samræmi við góða innheimtuhætti og að innheimtuaðili skuli senda skuldara innheimtuviðvörun eftir gjalddaga kröfu sem þarf að uppfylla ákveðin skilyrði. Í lögunum er einnig fjallað um samband innheimtuaðila og kröfuhafa, en þau leggja ákveðna upplýsingaskyldu á innheimtuaðila gagnvart kröfuhafa og kveða nánar á um hvernig innheimtuaðili skuli fara með innheimtufé.

Seðlabankinn hefur eftirlit með því að innheimtustarfsemi leyfisskyldra aðila, opinberra aðila, viðskiptabanka, sparisjóða, annarra lánastofnana og verðbréfafyrirtækja sé í samræmi við innheimtulög, reglur og reglugerðir sem settar eru á grundvelli þeirra. Á þeim grundvelli hafa verið settar reglur, nr. 981/2016, um framkvæmd eftirlits með innheimtustarfsemi samkvæmt innheimtulögum nr. 95/2008.

Jafnframt hefur ráðherra sett reglugerð nr. 37/2009, hámarksfjárhæð innheimtukostnaðar o.fl.